
O kilku stacjach i przystankach linii Otwockiej już pisałem na blogu. Opisując kolejne stacje i przystanki chciałem przedstawić szerszy opis związany z budową linii, ponieważ trudno przystanki i stacje z tej linii oddzielić od siebie. W większości mają ze sobą bardzo dużo wspólnych cech i razem stanowią funkcjonalną całość.


Układy torowe stacji i przystanków oraz organizację ruchu dla elektryfikowanych linii kolejowych aglomeracji warszawskiej opracował inż. Kazimierz Centnerszwer, który był pracownikiem Biura Projektów i Studiów PKP.
15 grudnia 1936 roku oddano do użytku pierwszy zelektryfikowany odcinek linii kolejowej w Warszawie: Warszawa Wschodnia – Otwock, Warszawa Zachodnia – Pruszków wraz z linią średnicową (przez stację Warszawa Główna).
Jednym z oddanych do eksploatacji przystanków był przystanek kolejowy Warszawa Międzylesie. Wraz z kilkoma przystankami tej linii uznawany jest za szczytowe osiągnięcie architektury funkcjonalizmu na polskiej kolei.
/ zdjęcia z 15 lipca 2014 roku /
Jest to ewenement, jak się one mimo zaniedbanie świetnie trzymają.
OdpowiedzUsuńTeż kiedyś napisałem o PKP Międzylesie, dla porównania zdjęcia PKP Międzylesie z 2010 roku tutaj.
W ciągu kilku najbliższych lat wszystkie przystanki i stacje na linii Otwockiej powinny zostać wyremontowane. Takie deklaracje płyną z PLK.
UsuńMasz rację. Przystanki trzymają się całkiem dobrze, ale stan techniczny przystanków jest różny. Chyba w najlepszym stanie jest Józefów.
A co z poczekalniami?
OdpowiedzUsuń