czwartek, 20 lipca 2017

Stacja kolejowa Miłosna vel Sulejówek Miłosna

W odległości 1,5 kilometra od siebie funkcjonują w Sulejówku dwie stacje kolejowe. Jedna to Sulejówek, a druga to Sulejówek Miłosna. Co ciekawe, to nie stacja kolejowa Sulejówek jest tą ważniejszą, a ta druga Sulejówek Miłosna. Ściśle rzecz ujmując stacja w Sulejówku jest tylko przystankiem kolejowym, a Sulejówek Miłosna pełni od momentu wybudowania rolę stacji kolejowej. Sulejówek Miłosna jest stacją pośrednią usytuowaną na linii kolejowej nr 2 (magistrala E20) pomiędzy ulicami Staszica i Okrzei.

Początek stacji Sulejówek Miłosna to już bardzo odległe dzieje. Stacja w Miłosnej, bo taka była jej pierwotna nazwa, została oddana do użytku wraz z otwarciem Kolei Warszawsko-Terespolskiej w 1866 roku. Jako, że Kolej Warszawsko-Terespolska zlokalizowana była na prawym brzegu Wisły koncesja obejmowała tzw. szeroki tor. Przekucie na normalny tor nastąpiło w okresie I Wojny Światowej. W ciągu kilku lat od otwarcia stacji powstało wokół jej terenów osiedle dla pracowników stacji.

Z tego okresu nie pozostał tutaj najmniejszy ślad. W ciągu ponad 150 lat istnienia stacji Miłosna powstało wiele budynków i budowli, ale do dnia dzisiejszego pozostał z dawnych obiektów tylko ... staw zwany Kolejniakiem, który służył kiedyś kolejowej wieży ciśnień.

Pierwszy budynek dworca w Miłosnej wybudowano w 1866 roku. Był to parterowy obiekt, który możemy obecnie zobaczyć na starych fotografiach. Budynek pierwszego dworca w Miłosnej został prawdopodobnie zburzony w latach 30. ubiegłego wieku.

Zapewne wielu mieszkańców Sulejówka i miłośników kolejowego Mazowsza pamięta skrzydlate wiaty przystankowe i wysokie perony, które zbudowano w latach 30. ubiegłego wieku w Miłosnej w związku z elektryfikacją linii kolejowej Warszawa Wschodnia – Mińsk Mazowiecki. Budowniczymi była firma Szenejko i Brandt Inżynierowie. Nowe wiaty powstały na tej linii także na stacjach i przystankach: Rembertów, Wesoła, Wola Grzybowska, Sulejówek, Skruda i Dębe Wielkie.

W okresie II Wojny Światowej stacja Miłosna została zniszczona w trakcie wycofywania się wojsk niemieckich z terenów Polski. Po zakończeniu działań wojennych przystąpiono do odbudowy infrastruktury stacji. Trakcja elektryczna na odcinku Warszawa Wschodnia – Miłosna została uruchomiona 3 lutego 1948 roku.

W 1979 roku nastąpiła zmiana nazwy stacji z Miłosna na Sulejówek Miłosna.

Niestety, ale odbudowane przedwojenne wiaty nie przetrwały do dnia dzisiejszego. W wyniku decyzji podjętych przez PKP wyburzono modernistyczne wiaty wraz z budynkami kas i poczekalni oraz stare perony. Zburzono, a właściwie wysadzono w powietrze wieżę kontroli ruchu, która była świetnym przykładem modernizmu. Wszystko to działo się w 1995 roku w trakcie modernizacji linii kolejowej Warszawa Wschodnia – Mińsk Mazowiecki.

Modernizację przeprowadzono pod szczytnym hasłem dostosowania linii kolejowej dla pociągów poruszających się z prędkością 160 km/godz. Czy ktoś widział na ten linii tak pędzący pociąg? Chyba niewielu i to dawno temu. Pomysł na dostosowanie LK nr 2 na odcinku Warszawa Wschodnia - Mińsk Mazowiecki do prędkości 160 km/godz od początku skazany był na porażkę. Przy tak gęsto rozmieszczonych przystankach i wielu przejazdach kolejowych żaden pociąg nie rozpędzi się na dłuższym odcinku do prędkości 160 km/godz.

Architekturę modernistyczną zamieniono w 1996 roku na blaszane wiaty i kasę w metalowym kontenerze. Wybudowano dwa perony o długości 200 m. Peron 1 to peron boczny jedno-krawędziowy. Peron 2 to peron wyspowy dwu-krawędziowy. Zlikwidowano również kładkę dla pieszych nad torami, a w jej miejsce wybudowano przejście podziemne. Przejście podziemne zlokalizowane jest w zachodniej głowicy peronów. Przejście łączy perony oraz umożliwia przejście do ulicy Staszica i ulicy Okrzei.

Na stacji Sulejówek Miłosna zatrzymują się obecnie pociągi KM i SKMWA linii S2. Dla pociągów SKMWA stacja jest stacją końcową. Obecnie na stacji funkcjonują dwa tory główne oraz tor główny dodatkowy. Tor dodatkowy jest praktycznie non stop zajęty przez pociągi SKMWA, co wynika z ich częstego kursowania. Ruchem pociągów na stacji steruje nastawnia Lokalnego Centrum Sterowania w Mińsku Mazowieckim, która wyposażona jest w urządzenia typu EBI Lock Bombardiera.