Przystanek kolejowy Cegłów klasyfikowany jest jako przystanek o znaczeniu lokalnym (kategoria D III). Pasażerowie korzystający z przystanku w Cegłowie mają do swojej dyspozycji dwa perony jednostronne, naprzemianległe. Dojście do peronów jest możliwe od strony ulicy Marszałka Piłsudskiego oraz z ulicy Mikołaja Reja. Perony o długości 200 m i wysokości 550 mm wyposażone są w pochylnie ułatwiające na nie wejście. Na peronach znajdują się wiaty oraz ławki. Perony posiadają nawierzchnię z kostki brukowej oraz z płyt prefabrykowanych.
Cała infrastruktura przystankowa (perony, mała architektura, wyposażenie peronów, oświetlenie, system informacji, przejazdy przez tory) została zmodernizowana (czytaj: zburzona i zbudowana ponownie) w trakcie modernizacji linii kolejowej nr 2, która miała miejsce w pierwszej dekadzie XXI wieku.
Cegłów to typowy przystanek kolejowy, charakterystyczny dla współczesnej architektury kolejowej. Może przyszłe pokolenia docenią tą architekturę, ale tego rodzaju prostota i oszczędność architektonicznego wyrazu jakoś mnie nie pociąga. O ile formy betonowe są jeszcze do przyjęcia, to metalowe płoty i bariery pasują tutaj, jak przysłowiowa pięść do nosa.
Spoglądając na dzisiejszy przystanek kolejowy Cegłów, zapewne mało kto zada pytanie o jego historię. Nic przecież nie przypomina w tym miejscu o jego historii. Przystanek wygląda, jakby został oddany do użytku kilkanaście lat temu, a tak nie jest. Przystanek w Cegłowie ma za sobą prawie 150 letnią historię, o której tak naprawdę nic już nie wiemy. W sumie udało mi się ustalić tylko jeden, ale za to istotny fakt z przeszłości. Pierwszy pociąg osobowy przystanął w Cegłowie 20 października (1 listopada) 1871 roku (data: juliański/gregoriański)[1].
Na kilku zdjęciach można zobaczyć pociąg KM, który nadjechał z kierunku Siedlec i przystanął na krótką chwilę przy peronie cegłowskiego przystanku. ER75-013, jako pociąg KM, jadący z Siedlec do Warszawy, to ten sam ezt, którym półtorej godziny wcześniej przyjechałem na stację Mrozy.
____________________
Znajdziesz też w magazynie TOROWY 7/2019
/ zdjęcia z 30 sierpnia 2017 roku /
Przypisy:
[1]. Gazeta Warszawska nr 238 z 15 (27) października 1871 roku
0 komentarze