Dworzec kolejowy w Otwocku powstał na Kolei Nadwiślańskiej w 1910 roku według projektu architekta Jana Fijałkowskiego. Murowany dworzec zastąpił drewniany obiekt, który funkcjonował na stacji w Otwocku od 1877 roku.
Obiekt dworca Otwock to przykład architektury wczesnomodernistycznej. Budynek dworca przykryty został dachem mansardowym nad którym góruje zlokalizowana na głównym wejściem wieżą. Od strony peronów zbudowano wiatę dla podróżnych, która połączona została z budynkiem dworca. Wiata o konstrukcji żelaznej w połączeniu z elementami drewnianymi wykończenie sufitu wiaty stanowi dopełnienie obiektu dworcowego. Otwocki dworzec jest świadectwem wysokiego kunsztu budownictwa kolejowego w początkowym okresie XX wieku. Przez tak długi okres swojej historii otwocki dworzec był świadkiem rzeczy ważnych dla Polski (uruchomienie 15 grudnia 1936 roku pierwszej zelektryfikowanej linii kolejowej na ziemiach polskich Pruszków - Warszawa - Otwock), jak i rzeczy okrutnych (wywózki 8000 żydowskich mieszkańców Otwocka do niemieckiego obozu zagłady w Treblince).
W 1996 roku z okazji 60 rocznicy elektryfikacji linii kolejowej Pruszków - Warszawa - Otwock budynek dworca poddano gruntownej rewitalizacji. Bryła dworca została odnowiona z zachowaniem pierwotnej formy, natomiast wnętrza obiektu poddano wielu zmianom. Dzięki temu obiekt spełnia wymogi współczesnego pasażera. Obecnie w budynku dworca znajdują się trzy kasy, przechowalnia bagażu, toalety, kiosk oraz lokal gastronomiczny.
Budynek dworca kolejowego Otwock przetrwał w prawie niezmienionej formie do dnia dzisiejszego. W 2015 roku Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków wpisał budynek dworca kolejowego PKP wraz z wiatą peronową w Otwocku do Wojewódzkiego Rejestru Zabytków.
0 komentarze